Het was weer een heftig dagje. Harry heeft in het Ronald McDonaldhuis geslapen en ik op de kinderafdeling. Nathalie bleef dus nog een nacht op IC; mocht er iets gebeuren, dan was ik er binnen 5 seconden. Ik heb natuurlijk niet echt fijn geslapen en om 6.00 uur dacht ik: ik ga maar eruit, even lekker douchen en op mijn gemakkie naar ons moppie. Ik had mijn benen naast het bed en toen kwam de verpleegster zeggen, dat ze gebeld hadden van IC of mams wilde komen, want Nathalie was wakker. Gelukkig mocht ik me nog wel even douchen. 10 minuten later liep ik IC op naar het kamertje van Naat en een verpleegster zat naast haar bed liedjes te zingen. Ze (Naat en de verpleegster) sloegen allebei een zucht van opluchting. Nathalie natuurlijk omdat ze me zag en de verpleegster, omdat zij door haar liedjes heen was. De nacht was goed gegaan, ze hadden de pomp van de morfine lager gezet, want ze vonden haar te diep in slaap. Om half 8 had ik het gevoel, dat ze pijn had. De kinderarts werd gebeld en ze mocht een paracetemol. Dan ook maar direct even een beetje wassen. Met z'n drieen aan de slag (2 verpleegsters en ik). Oh, wat schrok ik, toen ik die grote kaasplak op haar rug zag met in het midden een hele grote plek vol met bloed. Nee, die kaasplak wordt er niet afgehaald, want ze zijn veel te bang om alles los te trekken. Er werd gaas overheen geplakt om te kijken of de wond niet lekt. Het was ook heel eng om haar als een boomstam te vertillen; ze gaf duidelijk aan dit niet leuk te vinden.
Om 09.00 uur kwamen de artsen langs; ze waren er niet mee eens, dat de morfine naar beneden was gezet, vooral ook omdat ik aangaf, dat ze volgens mij pijn had. Het is zo fijn, dat de artsen naar ons als ouders luisteren. De morfinepomp werd weer omhoog gezet. Ook gaf de arts aan, dat ze te weinig bloed had en daarom wilden ze haar extra bloed gaan geven, 2 zakken om precies te zijn. Per zak duurt het ongeveer 4 uur, voordat hij leeg is.
Om 11.00 uur mocht ze naar de kinderafdeling. Op de IC had ik haar al een beetje drinken gegeven en nu op de kinderafdeling ging een half bakje vla er wel in. Om 16.00 uur kwamen we op de gang de arts tegen en hij vroeg hoe het met
onze snuit ging. Zo grappig dat hij dat zo vroeg. 's Middags om 17.00 uur een paar lepels gemalen warm eten gegeten. Tussendoor heeft ze veel geslapen, wat natuurlijk alleen maar goed is. Hierbij nog een foto van onze kanjer:
7 opmerkingen:
Hoi Harry en Angelique,
Aangrijpend om jullie verhaal te lezen! We hopen en duimen van harte dat Nathalie het goed blijft doen. Mooie foto's van haar!
Jullie ook heel veel sterkte!
Niet alleen Nathalie is een kanjer, jullie zijn ook kanjers!
groetjes
Hannie, Erik en Leon
Wauw wat een vreselijke goede berichten allemaal!! Naar de kinderafdeling, drinken, vla en zelfs al avondeten superdepupper gewoon dit gaat een razend snel herstel worden!
En jumpt ze al? grapje!
Wat heerlijk om dit laatste bericht van jullie te lezen. Top dat jullie Nathalie al op de kinderafdeling ligt en dat het zo goed gaat. En laat maar lekker slapen dat komt het herstel alleen maar ten goede.
lieve groetjes, Gea
Wat fijn dat ze weer op de kinderafdeling ligt.
Goed om te lezen dat ze ook alweer lekker eet.
Uit eigen ervaring weten we dat dit herstel met ups en downs gaat. Denk ook aan jezelf hoor, probeer af en toe wat bij te slapen als het kan, want het is heel zwaar! Fijn dat er zulke prettige artsen zijn! Veel succes met elkaar hoor!
En lief dat Scotty zo vertrouwd bij haar waakt!
xxx, Anja en familie.
Hoi lieve allemaal,
Wat een goede berichten allemaal!
xxMarijke
wat een mooie verhalen zeg en wat een kanjer niet alleen Nathalie maar ook Angelique, Harry, Jasper en Martijn. Jullie verdienen alle 5 een pluim en wat fijn dat het goed gaat.
Groetjes Ina
Wat een kwetsbaar meiske zo op de foto, he?Geweldig dat jullie als ouders zo serieus genomen worden, jullie zijn dus in goede handen.
En Nathalie, die verdient een lintje. Nu al zo lekker aan het smikkelen, toppie hoor.
Tot morgen, luitjes.
Liefs,
Martine
Een reactie posten