Naar buiten

Toen ik dinsdagavond naar huis reed, zag ik ineens, dat iedereen de korte broek aan had. Daar zat ik in de auto met een lange broek en jas aan. Als je al een hele tijd in het ziekenhuis zit, gaat echt bijna de hele wereld aan je voorbij. Je leeft op een kamertje van 4 bij 4 en daar ga je alleen vanaf om naar het toilet te gaan en een kopje koffie te halen. Soms wordt zelfs een kopje koffie bij jou gebracht. Alle artsen en ''deskundigen'' komen bij Naat op haar kamertje.

Nathalie heeft afgelopen nacht heel goed geslapen. Ze viel om 21.00 uur gisteravond in slaap en werd vanochtend om kwart voor 7 wakker. Dus eigenlijk had ik ook goed kunnen slapen, maar ik lig op zo'n giga krakend bed, dat ik me amper durf om te draaien; veel te bang om Nathalie wakker te maken.

Vanochtend hoorde ik ineens muziek op de gang. Oh, dat is leuk, de CliniClowns. Als je wilt, dat ze bij je kind komen, dan moet je de deur van haar kamer open zetten. Vorige week ging het dus niet zo goed met Naat en heb ik de deur dicht gehouden, maar nu mogen ze binnen komen. Nathalie heeft haar eigen favouriete CliniClown, namelijk Clown Kees. Nathalie en Clown Kees hebben een klik, daar word zelfs ik nog wel eens jaloers op. Nu waren het dus hele andere clowns, Nathalie heeft het even 5 minuten aangezien, gaf een blik van: ''jullie zijn wel heel erg kinderachtig en jullie zijn clown Kees niet'' en draaide haar gezicht om naar haar eigen DVDspeler. Nou ja, toch maar even 2 foto's:

We hebben Nathalie om half 12 in de rolstoel gezet en de fysio zei: waarom ga je niet even lekker naar buiten met d'r. Is dat niet te koud voor haar? Nee joh, zei de fysio, het is prachtig weer buiten. Dus ik met Naat naar buiten. Ik heb maar een heel klein rondje gedaan; vond elk hobbeltje een hele grote hobbel , zo eng vond ik het. Nathalie vond het ook spannend en was ook gespannen (zal mijn gespannenheid wel voelen). Daarna waren we allebei kapot. Nathalie heeft toen een half uur op haar zij liggen knorren.

het gaat steeds beter in de stoel

Even lekker slapen op mijn zij

Om half 2 kwam Gerard, de vader van Rettmeisje Margo, weer even op bezoek. Nathalie deed eventjes haar oogjes open en sliep toen weer door. Om 15.00 uur kwam Harry en toen hebben we Nathalie weer in de rolstoel gezet. En ja hoor, naar buiten. Nathalie was heel relaxed en we hebben toch een behoorlijk rondje gelopen. Ze zat heerlijk van de zon te genieten en luisterde naar ons geklets.  

Na 20 minuten weer naar binnen en nog even heerlijk rustig met z'n drieen in de speelkamer gezeten.

Onderonsje met pappa

Vanavond ben ik naar Ede gegaan en blijft Harry bij Naat slapen; even bijkletsen met de boys en heerlijk onder mijn eigen douche en in mijn eigen bed. Morgenvroeg weer richting Veldhoven.