PIP kussen

Afgelopen nacht heb ik in het Ronald McDonaldhuis geslapen; ze hebben daar wel hele lekkere bedden. Harry heeft dus bij onze Naat geslapen. Het is vannacht goed gegaan. Ook vandaag overdag ging het redelijk. Ze kan goed aangeven als ze pijn heeft, wij hebben dat meteen in de gaten. Vanochtend hebben we haar gewassen, even op haar zij gedraaid en op een ander bed gelegd. Ze lag op een heel oud bed, dat je handmatig moet verstellen. Dat is niet handig als je geopereerd bent aan scoliose, omdat je af en toe even iets rechter op moet en dan weer even met de benen omhoog. Ze heeft nog wel last van een lage hartslag en ook de saturatie is regelmatig in de stress. Dat wordt goed in de gaten gehouden en anders doen wij dat wel. Het eten ging vandaag wat minder, af en toe een hapje. Drinken wilde ze helemaal niet. Waarschijnlijk gaan we haar morgen even helpen met de ontlasting, want dit heeft ze vanaf woensdag niet meer gehad. Daar kan ze natuurlijk ook wel last van hebben. Om 15.00 uur kwamen opa en oma, met Jasper en Martijn. De klas van Martijn had een mooi PIP kussen gekocht en een mooi boekwerk gemaakt met allemaal tekeningen en kleine berichtjes; ik moest wel even een traantje laten:

Vanmiddag is Harry met de jongens naar huis gegaan en kan hij lekker thuis slapen. Hopelijk wordt het ook voor mij ook een rustig nachtje.

Lieve lieve allemaal: heel erg bedankt voor al jullie mooie kaarten. Toen wij donderdagavond in het ziekenhuis aankwamen, waren er al 2 kaarten bezorgd. En al die lieve berichtjes op mijn email, op mijn sms, op mijn voicemail, op facebook, echt helemaal super; dat sleept ons er wel doorheen. Ik kan ze niet allemaal beantwoorden, maar weet dat we het gigantisch waarderen!!