Echte vrienden

Ik heb vaker geschreven over ‘’alle ballen in de lucht houden”. Daar ben ik op dit moment toch wel erg druk mee. Harry zit voor een half jaar voor zijn werk op uitzending naar Afghanistan, dus ik sta er alleen voor. Nou ja, natuurlijk niet helemaal alleen, ik heb de meiden, die mij helpen met de verzorging van Nathalie en die wel even willen oppassen, als ik een uurtje wil gaan sporten. En ik heb natuurlijk Jasper en Martijn, die mij helpen waar mogelijk.

Gelukkig zijn er in deze periode mensen, die je een steuntje in de rug geven door iets meer te doen, dan alleen te vragen hoe het gaat. Dat was ook in de periode toen we erachter kwamen, dat Nathalie het Rettsyndroom heeft. Er waren ‘’vrienden’’ die niet wisten hoe hier mee om te gaan. En in sommige gevallen niets meer van zich lieten horen.

Harry was net twee weken weg en mensen zeiden al: oh, hij is al twee weken weg, wat gaat de tijd snel hè? Je zult zien dat hij, voordat je het weet, weer thuis is. Ik glimlachte maar een beetje. Zo'n opmerking is waarschijnlijk goed bedoeld, maar het zijn andere (kleine) dingen die je echt een steun in de rug geven.

Daarom ben ik naast de hierboven genoemde meiden ook deze familie/vrienden erg dankbaar:

1. Mijn lieve zus, die het al erg druk heeft, maar toch elke zaterdagavond naar Ede komt. Ik zorg voor de wijn en toast en zij neemt zalm en sushi mee.
2. Mijn lieve zwager, met wie ik vaak midden in de nacht zit te mailen, omdat Nathalie wakker is.
3. Een lieve vriendin met wie ik naar het concert van Marco Borsato ben geweest en samen hebben we de longen uit onze lijven gezongen.
4. Een lieve vriendin, met wie ik vroeger op de MEAO heb gezeten. In februari Op een meidenreünie in februari kwam ik haar weer tegen en die mij af en toe een kaartje stuurt. Haar laatste kaartje: Chocolade is het antwoord op alles. Klopt wel een beetje.
5. Een achterbuurvrouw, die ik nauwelijks ken, mij ineens een heel lief kaartje stuurt.
6. Oma en opa Van de Kraats, die altijd klaar staan.
7. Een lieve collega, die twee dagen per week tegenover mij zit en met wie ik het erg gezellig heb.
8. Een lieve buuf, die ineens vraagt of ik zin heb in een stuk wandelen. Altijd.

Nathalie kijkt af en toe naar DVD’s van Jan Smit, dus ik vind dit wel een leuk toepasselijk liedje. En vrolijk ook. (by the way, ik heb verder niets met Gerard Joling hoor)

Echte vrienden (klik hier) dus.