Op
27 februari jl. schreef ik over een dag met een lach en een traan. Vandaag is
het een dag met een traan, met heel veel tranen. Aan het eind van deze blog
schreef ik over Linde, hoe ziek zij is. Regelmatig werden wij op de hoogte gehouden. Maar deze middag kreeg ik een sms van haar
moeder dat de strijd is gestreden. Harry en ik hebben elkaar vastgepakt en de
tranen stroomden over onze wangen. De hemel is een engel rijker. Maar wat een
gemis hier op aarde. Lieve Linde, wat zullen we jou missen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten