Om 11.00
uur werden we verwacht in het academisch ziekenhuis in Maastricht. Zodra
Nathalie met de bus was opgehaald en Martijn met zijn buurjongen Huib naar
school was gelopen (Jasper was al vrij van school en lag dus nog lekker te slapen
(of zat hij al achter de Playstation?☺)) zijn we richting Maastricht gereden.
Het was druk op de weg en we liepen dan ook precies om 11.00 uur de wachtkamer
van de specialist in; we mochten nog even plaats nemen. Ondertussen zagen we de
specialisten (Rett-specialist, kinderarts-intensivist, arts-onderzoeker
Klinische Genetica en een coassistent) één voor één binnen komen. Toch duurde
het nog wel een kwartier voordat we naar binnen werden geroepen. We hadden dus
met gemak nog even een koffie kunnen halen.
Eerst
hebben we gesproken over hoe het met Nathalie ging. We hebben verteld dat
Nathalie nog steeds erg slecht slaapt, heel veel ademhalingsaanvallen heeft,
erg onrustig is, enz enz. Wat de artsen in maart jl. gezien hebben, is dat
Nathalie erg gevoelig is voor prikkels van buitenaf en dat haar hersenstam hier
sterk op reageert. Daarbij doet ze spectaculaire bloeddrukschommelingen en
hartritme variaties. Om een lang verhaal kort te maken, eigenlijk weten de
artsen ook niet wat ze hiermee aan moeten.
De adviezen
die we mee naar huis krijgen betreffende de medicatie zijn als volgt:
Weer
starten met de Dipiperon en slaapsap. De Dipiperon in een hogere dosering
geven, omdat ze ook ouder is geworden. Stoppen met Buspiron; dit medicijn geeft
geen verbetering. Ook stoppen met Carbamazepine (een medicatie voor epilepsie)
en dan starten met een ander medicijn voor epilepsie, namelijk Depakine.
Depakine wil de artsen invoeren als stemmingsregulator en als basisbescherming
tegen epilepsie. Het veranderen van de medicatie voor de epilepsie gaan we pas
na onze vakantie naar Turkije doen, omdat we er zelf bij willen zijn, mocht
Nathalie hier niet goed op gaan reageren.
2 opmerkingen:
Afwachten dus of deze wisseling van medicatie iets gaat opleveren, bij deze "erg moeilijke casus ;-)"....
Zijn jullie inmiddels gestart met de Depakine?
xxM.
Dus ook bij jullie laat het 'ei van Columbus' op zich wachten...
Ben benieuwd hoe Nathalie gaat reageren op de verandering van de medicatie. Ik duim voor jullie!
liefs, Gea
Een reactie posten