Eigen gevoel

Elke keer kom ik weer tot de conclusie, dat ik het beste op mijn eigen gevoel kan afgaan. Zo ook gisteravond. Nathalie begon na het eten met tandenknarsen en ze trok steeds haar benen op, alsof ze buikpijn had. En ja hoor, ze begon om 21.00 uur weer gigantisch te spugen. Echt alles eronder. Het kwam zelfs uit haar neusgaten, dat had ik nog nooit gezien. Weer met bed en al naar de badkamer. Om 22.00 uur moest ze eigenlijk nog zo'n capsule antibiotica, maar eigenlijk wilde ik dit niet aan haar geven. Op aandringen van de kinderarts en de verpleegster toch gedaan. Om half 12, ik heb de hele tijd naast haar bed gezeten, want ik vertrouwde het niet, kwam weer alles eruit. Ik dacht dus dat alles wel eruit was, maar het was weer zoveel, dat het zelfs naast het bed op de grond kwam. Wat een ellende; ik heb staan vloeken, schelden en janken. Waarom ben ik niet op mijn eigen gevoel afgegaan? Verdorie!! Weer een tijd bezig geweest met alles schoonmaken en we hadden dus weer 2 zakken met was voor de wasserette.

Toen de rust was wedergekeerd, ondertussen was het al twaalf uur geweest, ben ik eens gaan zoeken op internet. Lang leve de internet, want ik kwam de bijsluiter tegen van dit medicijn. Wat bleek: kinderen vanaf 12 jaar en volwassenen mogen een maximale dosering van 3 x 500 mg en Naat krijgt 4 x 500 mg. Daarnaast moet het op lege maag worden ingenomen, in ieder geval 1 uur voor de maaltijd of 2 uur na de maaltijd. Wij gaven het steeds tijdens de maaltijd. In de ochtend en tussen de middag krijgt ze 2 boterhammen, dus omdat dat waarschijnlijk niet veel was, is dat goed gegaan, maar 's avonds krijgt ze het tijdens het avondeten, wat dus zwaarder op de maag ligt.
Vannacht mijn ""internetzoeken"" bij de verpleging gemeld en zij zouden het overleggen met de kinderarts. Ik dacht: jullie overleggen maar, maar nu gaan we het doen, zoals ik dat wil. Vanochtend kwam de kinderarts tijdens de visite en dan proberen ze er toch een draai aan te geven. Ze hadden bewust voor 4 x gekozen, omdat het zo'n zware operatie is geweest. Ach ja, laat ook maar.

Nu gaan we de antibiotica geven om: 07.00 uur / 14.00 uur /21.00 uur. Dus .... ik ben heel benieuwd hoe het vanavond gaat. Ik hou jullie op de hoogte, want vanavond ga ik mijn laatste stukje schrijven, nee, niet het laatste stukje op deze blog, maar wel het laatste stukje uit het ziekenhuis. YES!!

Oh ja, hierbij even 2 foto's van onze wandeling in de buitenlucht:

voor het Ronald McDonaldhuis