Bijna 21 jaar

Nog 1 nachtje slapen en dan is onze madammeke 21 jaar. Niet te geloven. Het zal een dag worden met voornamelijk een lach. En veel minder met een traan. Dat is voorbij. Vroeger konden we nog wel eens mijmeren, dat heb ik nu veel minder. Toen Nathalie drie werd, dacht ik, we hadden haar nu leren fietsen als ze gezond was geweest. Toen ze vijf jaar werd, had ze op zwemles gezet. Bij het worden van 11 jaar waren we bezig geweest met de keuze voor middelbare school. En weer vijf later met een vervolgopleiding. Dat heb ik nu niet. Nathalie is Nathalie. Nathalie is een mooie jonge dame, een zeer complexe dame volgens de artsen vanwege haar ademhaling en epilepsie, maar wat kunnen wij genieten van haar lach, van haar vrolijkheid. Soms is ze zelfs zo vrolijk, dat er tranen in haar ogen schieten. Dan genieten we volop. Maar vaak heeft ze het ook zwaar door dat kut Rettsyndroom, dan huilt ze, en huilen we met haar mee. Vervelende ademhalingsaanvallen en vervelende epilepsie.

En morgen wordt ze 21 jaar. En daar gaan we van genieten, leuke cadeautjes en lekkere taartjes. Heel veel taartjes, want Nathalie is daar dol op. En natuurlijk haar lievelingseten: lasagne.