Schotland
De
afgelopen drie jaren zijn we naar Turkije geweest en dit jaar wilden we even
heel iets anders. Jasper was 2 jaar geleden met zijn klas naar Schotland
geweest en kwam enthousiast terug dat de natuur daar schitterend is. Maar dan
gaan we wel een hele andere vakantie krijgen: misschien regenachtige dagen, niet
vliegen, geen grote glijbanen, niet de luxe van een resort, zelf koken, geen
grote diepvries met gratis ijs, boodschappen doen. Maar natuurlijk ook:
wandelen, mooie natuur, rust, eigen auto bij ons, varen met een giga schip (we
moesten wel bijbetalen i.v.m. met onze hoge bus). De keuze
was snel gemaakt, een 13 daagse rondreis in Schotland, vertrek op 22 juli.
Het
logeerweekend van Nathalie zou zijn op vrijdag 19 juli en ze was dan ook dat
weekend ingepland. Maar dat wilden wij niet; dan zouden wij haar wel heel erg
lang niet zien. Zondagavond 21 juli hebben we Nathalie naar logeerhuis
gebracht. We hadden geregeld dat zij door de week gewoon naar het
kinderdagcentrum zou gaan, structuur is erg belangrijk. Wel hadden we het voor
elkaar gekregen, dat ze pas om 9.45 uur opgehaald zou worden. Dan kon ze, mocht
ze een slechte nacht hebben en vroeg in de ochtend in slaap vallen, net
eventjes wat langer blijven liggen. Het was goed dat we het zo hebben geregeld,
want ze had erg vaak een slechte nacht. Ze logeert nu vier jaar in de zomer op
het logeerhuis. Het wordt iets makkelijker om afscheid te nemen, vooral ook
omdat we zelf zo ontzettend toe zijn aan rust en slapen. De zorg wordt zwaar.
Dus die avond bepakt en bezakt naar logeerhuis, alle papieren (medicatielijst /
info logeren / lijst contactgegevens / lijst wat heb ik mee) ingeleverd, de
laatste dingen nog even doornemen met de leiding en dan nog even uitgebreid
knuffelen met Naat. Nathalie is heel rustig, net alsof ze het weet dat we deze
vakantie zo nodig hebben om straks weer met frisse moed voor haar te kunnen
zorgen. Dat maakt het wel makkelijker.
Op maandag
22 juli om 14.00 uur richting IJmuiden om daar de boot te pakken naar NewCastle. Dat is al een belevenis op zich. De heenreis ging prima, lekker gegeten
op de boot en nog een filmpje gepakt in de bioscoop, maar ik denk dat alleen de
jongens de film hebben gezien. Harry en ik zijn na een half uur al in slaap
gevallen in die heerlijke stoelen. Misschien dat we nog net het eind hebben
gezien.
De volgende
dag kwamen we om 09.00 uur aan in NewCastle en konden als eerste van de boot
af. Ik zal verder niet per dag beschrijven wat we allemaal hebben gedaan, maar
hier even een opsomming: Edinburgh bezocht, jeepsafari gemaakt met een
look-a-like van Paul de Leeuw (hij vond zichzelf ook erg leuk), de hoogste berg
van Engeland beklommen (18 km
heen en terug). Jasper en ik, okay vooral ik, hadden een giga spierpijn. Ook
hebben de mannen nog gevaren op het meer voor ons huisje met de roeibootjes. En
natuurlijk heel veel gewandeld, geslapen, gelezen, een hoorspel (The Triffids)
op de iPad beluisterd, spelletjes gespeeld enz enz. Nou ja, te veel om op te
noemen, dus ik zou zeggen, gelukkig hebben we ook foto’s:
Zondagavond 4 augustus hebben we onze dame opgehaald,
wat was ze blij. En wij konden al onze opgespaarde knuffels kwijt op haar wang.
Nou ja, ik moest natuurlijk een foto van haar glimlach maken:
’s Avonds
in haar eigen bed kreeg ik weer een gelukzalige glimlach van onze prinses, zo
blij was ze om weer in haar eigen bedje te liggen. Nee, van die glimlach heb ik
geen foto gemaakt, die is alleen voor ons.
50-jarige bruiloft
opa en oma
Op 9
augustus waren de ouders van Harry 50 jaar getrouwd en we zijn dat op 10 augustus
met een groot feest gaan vieren. Nathalie is ook mee geweest; heel spannend
want het is natuurlijk afwachten of onze dame het allemaal volhoudt. Al die
aandacht en drukte. Maar het ging echt super, ze vond het heel gezellig. Dan
zijn we zo trots op haar, altijd natuurlijk wel, maar dan extra. Ook hiervan
hebben we een aantal foto’s (sorry zus, maar ook wij zijn samen op de foto
gezet):
Nieuw onderstel
onder de zitorthese
Eindelijk
is het nieuwe onderstel gekomen. Het onderstel is helemaal aangepast en daarom
duurde het zo lang. Nathalie kan er nu prima uitstappen, de voetenplank is
breder en langer gemaakt en de kuitplank is aangepast. En ja ook de mooie
spaakbeschermers zitten erop.
En zien
jullie ook op de foto dat Nathalie nieuwe schoenen heeft? Je bestelt ze vanaf
een plaatje dus dat is altijd spannend, maar we zijn zeer tevreden (en Naat
ook).
Hoe gaat het verder?
Sinds de
vakantie heeft Nathalie nog maar één nacht doorgeslapen. Of ze is de hele avond
tot half 1 ’s nachts wakker en zitten we dus bijna de hele avond naast haar, of
ze valt gelijk om 20.30 uur in slaap en wordt dan om 2.00 uur weer wakker en
dat meestal tot ca 06.00 uur. Echt drama dus. In mijn vorige blog schreef ik
over de melatonine test, daar is helaas niets uitgekomen, was allemaal goed. 23
september hebben we een afspraak met de Rettspecialist, dan gaan we het nog
maar weer eens bespreken, maar we zijn bang dat hij geen oplossing heeft.
2 opmerkingen:
Weer helemaal bijgekletst! En wat een prachtige foto's van Schotland!
Ik hoop nog steeds op het Ei van Columbus, voor wat betreft de nachten met Nathalie. Heftig hoor...
Dikke kus, ook voor je meisje...
Wat weer een verhalen...
Dank voor het mogen meelezen/leven!
Jee...die nachten...als daar eens een oplossing voor kwam?!
Liefs, Gea
Een reactie posten