Meisjes van bijna 16

Ik dacht altijd, dat er een liedje van was: meisjes van bijna 16. Dus even gezocht op Google, maar nee, ik heb het mis. Maar zou wel een leuke titel zijn, toch? Dan weet ik zeker, dat ik er nu regelmatig even naar geluisterd zou hebben. Ik zie jullie denken, waarom dan? Nou, die dame van ons, wordt volgende week 16 jaar. Vorig jaar heb ik een compilatie gemaakt van foto’s vanaf haar geboorte tot en met haar 15de verjaardag, met daaronder het liedje van Bruno Mars: Just the way you are. Een zin uit dat mooie liedje is: cause you are amazing, just the way you are. En dat is die dame van ons zeker, amazing. Het afgelopen jaar is behoorlijk heftig geweest, voor haar en voor ons. Epilepsie en een zware operatie, iedereen heeft het kunnen lezen. Drie weken geleden waren we voor controle bij de orthopeed, die onze Naat heeft geopereerd. We hebben een goed gesprek met hem gehad. Hij vroeg ons, hoe we nu, een half jaar na de operatie, erop terug keken. Tegelijk zeiden we, dat, als we er nu weer voor stonden, en we wisten, wat we nu weten, we erg zullen twijfelen, of we er weer voor zouden gaan. De orthopeed zei meteen, dat het een zeer traumatische ervaring voor onze Naat is geweest (nee, nee, ik wil niet gaan janken bij deze man) en dat het nog wel een jaar kan duren, voordat we weer onze ‘’oude’’ Naat terug zullen hebben. Nathalie heeft veel moeten inleveren, niet meer kunnen kruipen en lopen, en natuurlijk hopen we dat ze dit toch weer gaat oppakken. We merken ook wel, dat ze heel langzaam, weer een beetje vertrouwen krijgt in haar eigen body. Maar ja, aan de andere kant, hadden we ook weinig keus. Als we geen operatie zouden doen, zou ze natuurlijk steeds schever gaan worden en dan zouden diverse organen in de knel komen. De volgende afspraak staat op 19 september met de orthopeed en hij hoopt echt, dat we dan wat positiever erop terug zullen kijken.

Nog even terugkomen op dat liedje: meisjes van bijna 16, dan moet dat niet zo’n liedje worden van Marco Borsato, Dochters. Natuurlijk een heel mooi liedje, en ik ben een grote fan van Marco, maar ik moet altijd even slikken, als dat liedje op de radio is. Nathalie zal nooit de trap af komen lopen, nooit zal ze thuis komen van een avondje stappen met vriendinnen, nooit zal ze trouwen, nooit zal ze …. Ach, ik moet erover op houden. Nathalie geeft ons zoveel, maar dan op een andere manier en oh God, wat houden we van haar. Daar moet dat liedje overgaan, over liefde, zorg, aandacht, haar glimlach, haar stralen, haar mooie ogen.

Het volgende liedje van Rob de Nijs is een mooi liedje: ""Iets van een wonder"" (even op de titel klikken)

Maar wat is liefde dan

Alleen een simpel woord

Iets van een wonder

Van een allerdaags soort

En liefde is niet volmaakt

Nooit echt volmaakt

Liefde is niet volmaakt

Maar mateloos mooi

.

Laatst vroeg ik aan Jasper: ‘’Hoe vind je dat nou, je hebt een zus van bijna 16””. Ja, zegt hij, dat is inderdaad raar, dat ze al bijna 16 is. Zo voelt dat niet, het zal toch altijd “”de kleinere zus”” blijven.

Volgende week dus haar verjaardag en dat gaan we vieren met heel veel taart, want daar is ze gek op (haha, en wij ook).

Oh ja, hier nog even een foto van onze kanjer van bijna 16: