maandag 1 juli 2013

Even bijschrijven

Het is alweer bijna twee maanden geleden dat ik mijn blog heb bijgewerkt. Ik heb toch maar even mijn agenda erbij gepakt en eens even gekeken, wat we in die twee maanden hebben beleefd. Want iets beleven, dat doen we wel met zo’n Rettmeid; bij ons is het ‘’alle ballen in de lucht”” proberen te houden.

13 mei
13 tot en met 17 mei is Jasper op excursie geweest naar Oxford, Cambridge en Londen. Hij vond het geweldig en weet nu al dat hij later op Cambridge wil studeren (sorry Jasper, maar dan moeten we eerst de Staatsloterij winnen).

18 mei
Bruiloft van Gerben (broer van Harry) en Nienke. Nathalie is thuis gebleven met twee lieve meiden; ze hebben lekker met haar gewandeld en haar verwend met allerlei heerlijke hapjes en massages.
Natuurlijk hebben we wel even een foto gemaakt van ons vijfjes; zien wij er niet netjes uit??




Het was een super feest. We hebben er lang naar uit gekeken en eindelijk is het dan zover. Het feest vond plaats op Fort Vechten en het bruidspaar kwam aan met een bootje. Ze werden opgewacht door hun twee dochters, familie en vrienden en ….. een saxofonist. Erg leuk.




22 mei
Martijn voor drie dagen op kamp. Dat was natuurlijk een groot feest. ’s Ochtends gingen de kids op de fiets naar Lunteren:


Donderdag mochten heel veel moeders en een enkele vader verkleed als vos door Lunteren lopen. Dat was natuurlijk lachen. Ik mocht als koninklijk chauffeur mijn ronde doen. Maar wat was het slecht weer, wat zijn we nat geworden en wat waren de kinderen doorweekt. Herkennen jullie mij op de foto:



Vrijdag kwam het tuig weer thuis. Met een tas vol schone kleren, want je kan natuurlijk gewoon drie dagen in dezelfde kleren lopen(doe niet zo moeilijk mam). Dat jong stonk zo, dat ik hem eerst onder de douche heb gezet. ’s Avonds om 20.00 uur ging hij naar bed en heeft de volgende dag tot 15.00 uur geslapen. Nee hoor, ik ben echt niet moe, zei hij nog bij thuiskomst.

28 mei
Vorig jaar september hebben wij meegewerkt aan het maken van een DVD over hoe wij communiceren met Nathalie. Ze hebben bij ons en nog drie Rettouderparen gefilmd. Deze DVD werd getoond tijdens het Rettsymposium. Half april dit jaar werden wij, en nog een ander ouderpaar, weer benaderd, of wij nu wilden meewerken aan een promotiefilm, gefinancierd vanuit het Revalidatiefonds. En ditmaal wilden ze het gezin achter het Rettmeisje filmen. Wat een eer. Eerst zijn ze bij ons wezen praten en twee weken later kwamen ze filmen en ons dus interviewen. En ik moet zeggen, dat het behoorlijk emotioneel was. Nathalie is natuurlijk al 17 jaar en een hoop ‘’dingen’’ zijn we vergeten. Maar door die vragen, kwam er weer een hoop naar boven. We kregen vragen als, of we het geaccepteerd hebben, hoe de jongens ermee omgingen, hoe wij het vinden, dat ze niet naar een normale school gaat enz enz. Het is een hele mooie emotionele promotiefilm geworden. Op 28 mei werd de film getoond aan donateurs van het Revalidatiefonds in de Lampengiet in Veenendaal. Naast deze film was er nog een optreden van De ontmoeting XS Fauxdeville. De avond werd aan elkaar gepraat door Suzanne Bosman (van RTL4), met wie we nog een tijdje hebben zitten kletsen. Ze was zeer onder de indruk van ons en dat is natuurlijk alleen maar goed, haha.

5 juni
Begin mei lag er een dikke envelop in de brievenbus. In de envelop zat een boek (Clinical management of Rett syndrome) en een uitnodiging. Het boek was een proefschrift, geschreven door Nicky Halbach. Zij is arts en we hebben haar regelmatig ontmoet bij diverse opnames van Nathalie in Maastricht. De Nederlandse Rett Syndroom Vereniging en Stichting Terre hadden dit promotie-onderzoek gefinancierd en nu, op 5 juni mocht Nicky Halbach dit promotie-onderzoek gaan verdedigen. Wij kregen dus een uitnodiging om bij deze verdediging aanwezig te zijn. Nathalie heeft ook meegewerkt aan dit onderzoek (bloed afgenomen, een huid- en spierbiopt gedaan). Ook hebben wij heel veel en echt heel veel vragenlijsten moeten invullen. Voorin in het boek stond met de pen geschreven: Lieve Nathalie, Omdat je zo bijzonder bent! Dank voor je deelname aan het onderzoek! Nicky

De allereerste bladzijde van het boek begon met 11 stellingen. Twee stellingen wil ik met jullie delen:

1.Through their eyes they tell us they understand far more than we can imagine
2. Neem de tijd voor wat je dierbaar is, daar is hij voor

Wat zou ik graag naar deze verdediging gaan, maar ja, het is helemaal in Maastricht. Het is natuurlijk wel een hele eer om uitgenodigd te worden. Nou ja, doe eens gek en laten we het gewoon doen. Harry heeft vrij genomen en we zijn direct gaan rijden, nadat we Nathalie op de bus hebben gezet. Onze bus hebben we op een grote open parkeerterrein net buiten het centrum neergezet (want in de parkeergarage past onze bus niet) en gewandeld naar het Vrijthof, waar we om 11.00 uur aankwamen. Om 12.00 uur begon de verdediging, dus we hadden nog even tijd, dus wat doen we dan; terrasje pakken natuurlijk. Heerlijk in het zonnetje. We waren ruim op tijd bij de Universiteit, waar we diverse andere Rettouders tegenkwamen. Na anderhalf uur konden we Nicky Halbach feliciteren met het feit dat ze de doctorsbul in ontvangst heeft kunnen nemen. We konden duidelijk merken dat ze het heeft gewaardeerd, dat we naar Maastricht zijn gekomen.

Een week voor 5 juni kregen wij een mailtje van Stichting Terre, dat zij, namens de Rettouders, een bos rozen wilde aanbieden aan deze toekomstige doctor, met daarin kunstwerkjes van de handen van onze meiden. Wat een leuk idee, maar wat gaan we doen. En dit is het uiteindelijk geworden:


17 juni

Bekende namen uit de cabaretwereld kwamen op 17 juni bij elkaar om een spetterend optreden te verzorgen; om geld in te zamelen voor onderzoek en dan met name voor scoliose onderzoek. Natuurlijk waren ook wij aanwezig op deze avond en wat hebben we genoten van Erik van Muiswinkel, Diederik van Vleuten, Sanne Walles de Vries, Paul Groot en vooral van Brigitte Kaandorp. Huub Stapel heeft de avond aan elkaar gepraat. De avond begon met een zeer indrukwekkend filmpje, waar ook ‘’ons stukje film’’ werd getoond. Heel raar om jezelf op zo’n groot scherm te zien. En dan al die mooie Rettmeiden. Natuurlijk hierbij het filmpje (foto van Nathalie op 4.53):



Oeps, vergeet ik eigenlijk helemaal te schrijven hoe het met onze Rettmeid gaat. Vanaf september vorig jaar zijn de nachten ''killing''. Onze prinses slaapt ongeveer één nacht per twee weken. Vanuit Maastricht kregen we het advies om een melatonine test te doen. Alleen die test al, pfff, een wattenstaaf in haar wang duwen en maar hopen dat het wat speeksel opneemt. Volgens mij is die test mislukt, maar ja, we wachten af. Maar dat er iets moet gebeuren, dat is duidelijk. Het is fijn, dat ze twee weekenden in de maand gaat logeren, zodat wij in ieder geval twee nachten kunnen doorslapen. 
Overdag is ze prima te pas, heerlijke glimlach op dat mooie gezicht, regelmatig moet ze giechelen en dan giechelen wij met haar mee. Zoals Harry al zei in dat filmpje, een glimlach is zo belangrijk voor ons.


Zonder woorden begrijp ik jou.

Zonder woorden praat ik met jou.
Geen woord heb ik nodig om jou te begrijpen.
Eén blik is genoeg om te zien hoe jij je voelt.
Treurige ogen, je hebt me nodig.
Lachende ogen, je kan het zelf
Verwarde ogen, je weet niet wat je moet doen.
Maar hoe jij je voelt,maakt niet uit.
Altijd ben ik er voor je.
ALTIJD